Na czym polega psychoterapia poznawczo-behawioralna?

Na czym polega psychoterapia poznawczo-behawioralna?

Osoby zgłaszające się do psychologa często nie wiedzą czego oczekiwać po wizycie w gabinecie. Tymczasem wiedza na temat nurtu, w jakim pracuje dany psychoterapeuta daje możliwość podjęcia trafnej decyzji i sformułowania oczekiwań co do wspólnej pracy.

W Gabinecie Psychologicznym „Równoważnia” praca z pacjentami odbywa się w nurcie poznawczo-behawioralnym. Dlaczego? Ze względu na jego udowodnioną skuteczność w leczeniu zaburzeń psychicznych. Przebieg terapii, a także dobór metod i technik w psychoterapii poznawczo-behawioralnej są nastawione na konkretny cel – rozwiązanie aktualnego problemu pacjenta. Cel ten jest efektem wspólnych ustaleń terapeuty i pacjenta – współpraca odbywa się więc w takim zakresie, na jaki pozwala i zgadza się pacjent. Ma on więc kontrolę nad przebiegiem terapii, decyduje nad czym chce pracować i w jakim zakresie chce zmienić swoje życie. Terapeuta poznawczo-behawioralny pomaga pacjentowi zrozumieć siebie i dostarcza metod, które umożliwiają mu osiągnięcie celów.

PSYCHO-terapia

Psychoterapia to oddziaływania celowe i świadomie stosowane wobec danego pacjenta. Zasady prowadzenia psychoterapii opierają się na badaniach naukowych, a wywodzą się z modeli funkcjonowania człowieka charakterystycznych dla danej szkoły psychologii. W terapii poznawczo-behawioralnej nie spotkacie zatem pojęć nieświadomości, ego i kompleksu Edypa.

W psychoterapii poznawczo-behawioralnej praca skupia się na myślach, zachowaniu i skutkach, jakie dla pacjenta ma dotychczasowy sposób funkcjonowania. Dzięki wspólnej pracy w gabinecie pacjent ma szansę określić podstawowe założenia i zasady, którymi się kieruje (a które leżą u podstaw zaburzenia w jego funkcjonowaniu). Dzięki nieodzownym dla tego nurtu eksperymentom – pacjent ma szansę przetestować swoje przekonania oraz wypróbować nowe sposoby postępowania i myślenia.

Psychoterapia pomaga więc w modyfikacji sposobu myślenia i zachowania. Praca w gabinecie odbywa się na wcześniej ustalonych zasadach. Pacjent decyduje o tym, na ile chce się zmienić, a proces terapii odbywa się w poszanowaniu jego prawa do decydowania o sobie. Pacjent ma kontrolę nad tym, co dzieje się w gabinecie. Wszystko odbywa się za jego świadomą zgodą. Terapeuta pomaga pacjentowi dostrzec negatywne skutki dotychczasowych sposobów myślenia i postępowania. Pacjent stopniowo przekłada to, co dzieje się w gabinecie na życie codzienne – na tyle, na ile jest gotowy.

Kiedy? Jak długo?

Niezaprzeczalną zaletą terapii poznawczo-behawioralnej jest jej struktura. Każda sesja składa się ze stałych elementów: powitania, omówienia pracy własnej, którą pacjent wykonał po ostatniej sesji, pracy nad problemami wynikającymi z planu terapii, wyznaczenia kolejnej pracy własnej dla pacjenta oraz podsumowania. Struktura wynika również ze sprawdzonych planów terapii dla poszczególnych zaburzeń. Terapeuta opiera się na metodach, które dają największą szansę powodzenia w danym przypadku. Dorobek nurtu poznawczo-behawioralnego daje możliwość określenia czasu trwania terapii. Już na początku terapii zawierana jest umowa z pacjentem, która określa planowaną liczbę sesji, jaką należy poświęcić danemu problemowi.

Struktura i utarte plany terapii nie wykluczają jednak indywidualnego podejścia do pacjenta. Każda osoba uczestnicząca w terapii poznawczo-behawioralnej wraz z terapeutą tworzy schemat powstania problemu lub zaburzenia. Uwzględnione są w nim czynniki, które wpłynęły na powstanie dysfunkcji, te które obecnie wpływają na podtrzymywanie problemu oraz te, które stanowią zasoby pacjenta i stają się bazą dla procesu zdrowienia. Plan terapii jest dostosowany do tempa, w jakim chce pracować dany pacjent. W terapii uważnie śledzone są zmiany, jakie zachodzą w myśleniu i zachowaniu pacjenta i to właśnie one są wyznacznikiem powodzenia terapii.

Po co to wszystko?

Terapia poznawczo-behawioralna wymaga aktywności zarówno ze strony terapeuty, jak i pacjenta. Proces zdrowienia odbywa się dzięki współpracy, jaka nawiązuje się w gabinecie. Terapeuta jest ekspertem w swojej dziedzinie – zna mechanizmy powstawania zaburzeń i metody działania, które umożliwiają powrót do zdrowia. Pacjent jest ekspertem od samego siebie, bo to on najlepiej zna siebie i swoje problemy. To on określa nad czym chce pracować i co chce osiągnąć.

Praca w terapii poznawczo-behawioralnej to jednak nie tylko rozmowa w gabinecie. Proces zdrowienia odbywa się pomiędzy sesjami. To wtedy pacjent wykonuje pracę osobistą wyznaczoną podczas sesji. Ma również okazję skonfrontować to, czego się nauczył z rzeczywistością i życiem codziennym. W terapii pacjent uczy się stosowania metod, które pozwalają mu uwolnić się od cierpienia i poprawić swoje funkcjonowanie. Szczególnie w ostatniej fazie terapii nacisk położony jest na to, aby w przypadku wystąpienia trudności w przyszłości pacjent czuł się na siłach, aby poradzić sobie sam. Czy warto? – odpowiedzcie sobie sami.

Po co to wszystko?